1. A Pigeon Sat On A Branch Reflecting On Existence (Roy Andersson), Konkurs Główny
Epizodyczna struktura i lekki, niezobowiązujący ton skrywają tu pgłęboki namysł nad człowieczeństwem - jego ohydą i wspaniałością. Andersson prezentuje się za kamerą jako klown na pogrzebie, humorysta w typie Franza Kafki, który śmieje się do rozpuku na widok naszej niewiele znaczącej, błahej i uzależnionej od gry przypadków egzystencji. Jednocześnie jednak dostrzega, że jego bohater, na swój śmieszny i pokraczny sposób, imponuje determinacją w stawianiu czoła absurdowi.
2. Hill of Freedom, Hong Sang-soo, Orizzonti
W "Hill of Freedom" - niczym w świetnym "In Another Country" - Hong delikatnie podkpiwa sobie z europejskiego widza, z gracją Rohmera z czasów "Miłości po południu" miesza fikcję i rzeczywistość oraz zwyczajowo przyjmuje postawę kumpla, który pociesza niespełnionych uczuciowo bohaterów.
3. Postman's White Nights, Andriej Konczałowski, Konkurs Główny
Po
latach tułania się między Hollywood, a Moskwą Andriej Konczałowski
znalazł przystań na rosyjskiej prowincji. W "Postman's..." z
wnikliwością przypatruje się małym dramatom i drobnym radościom jej
mieszkańców. Przy okazji nie waha się łączyć rubasznego humoru,
sentymentalizmu rodem ze "Złodziei rowerów" i metafizyki, której głównym
posłańcem - niczym Coenowie w "Inside Llewyn Davis" - czyni pewnego
tajemniczego kocura.
4. The Cut, Fatih Akin, Konkurs Główny
Nowy
film Fatiha Akina łączy epicki rozmach Sergia Leone ze szlachetną
prostotą Chaplina. Reżyser zdradza wielkie ambicje, ale ani przez moment
nie traci z oczu jednostkowego bohatera. Przy okazji nie boi się
wzruszać, ma odwagę bawić, a spoiwem całego filmu czyni konwencję
szorstkiej, męskiej baśni.
5. Fires On the Plain, Shinya Tsukamoto, Konkurs Główny
Shinya Tsukamoto wyrusza na front odważnie polemizuje z dawnym arcydziełem Kona Ichikawy. Historyczna, rozedgrana kamera znakomicie sprawdza się jako świadek wojennego chaosu i postępującej degeneracji człowieczeństwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz