1. Sils Maria, Olivier Assayas
W tym znakomitym filmie Eric Rohmer wybiera się na pogaduszki z Kirsten Stewart. Poważne rozważania o statusie sztuki w wirtualizującej się rzeczywistości zyskują w ujęciu Oliviera Assaysa lekkość anegdoty. Tylko twórca o wielkim talencie i równie dużej pewności siebie miałby odwagę postawić obok siebie scenę bergmanowskiej psychodramy i rozkosznego pastiszu hollywoodzkich filmów o mutantach.
2. Dzikie historie, Damian Szifron
Komediowa wersja "Upadku" z Michaelem Douglasem, film rozkoszny i przerażający jak jazda samochodem z wymontowanymi hamulcami. Damian Szifron, niczym złośliwy demiurg, zawiesza funkcjonowanie społecznych konwenansów i z rozkoszą obserwuje krwawe następstwa swojej decyzji.
3. Turysta, Ruben Ostlund
Ostlund po raz kolejny wciąga widza w fascynującą grę. Tym razem zmusza go do obserwowania lawiny tragikomicznych nieporozumień, która niszczy poczucie bezpieczeństwa pary skandynawskich burżujow. Żywiołem "Turysty" pozostaje okrucieństwo wobec bohaterów napędzane gorzką ironią. Taki film mógłby nakręcić Haneke, gdyby miał poczucie humoru.
4. Pożegnanie z językiem, Jean - Luc Godard
Godard wciąż jeszcze umie nas zaskoczyć. "Pożegnanie z językiem" to Wyrypajewowski "Tlen" na wózku inwalidzkim, medytacja nad światem jako areną walki między znaczeniem i bełkotem, a także wizyta w kopalni znakomitych bon motów.
5. Francuski minister, Bertrand Tavernier
Zamiast szekspirowskiej z ducha analizy mechanizmów władzy, "Wilk z Wall Street" w świecie francuskiej dyplomacji. Tavernier bezwstydnie sięga po tradycję farsy i dzięki maestrii w posługiwaniu się niskim stylem tworzy film lepszy od "Ministra" Pierre'a Schoellera i "Żądzy bankiera" Costy - Gavrasa razem wziętych.
W swoim imieniu upominam się o zwiagincewowego "Lewiatana", a w imieniu ostatniego laureata grand prix im. Mętraka - o starego dobrego Indianę Jonesa z najsłynniejszej i chyba też najlepszej części cyklu. Znajdą oba tytuły swe miejsce w drugiej Twej piątce?
OdpowiedzUsuń